10 april 2023

E/B Omloop van de Braakman

Op 8 April 2023 is een deel van de Elite/beloften delegatie van GRC Jan van Arckel afgereisd naar Philippine (Zeeuws-Vlaanderen) voor de Omloop van de Braakman, een wedstrijd bestaande uit 1 ronde van 45.7km, 1 ronde van 47,7km, 2 ronden van 31.9km en 2 ronden van 10.2 km uit het programma van de Schwalbe Topcompetitie die zich kenmerkt door de vele kasseienstroken (23 in totaal) die het peloton voorgeschoteld krijgt.

Delano, Stefan, Noël, Serginho, Brent en Ronald waren de renners die Jan van Arckel gingen vertegenwoordigen in deze omloop met bijnaam “hel van het zuiden”. Rob en Robbie zaten in de volgwagen als ploegleider en mechanieker, Bram was mee voor de verzorging van de renners.

Met een graad of 13, een noordoosten winkracht 2 a 3 en geen kans op regen waren er ietwat verzachtende omstandigheden voor deze taaie omloop met deelnemers van hoog niveau.

Doel was om zoveel mogelijk van voren te zitten en uiteindelijk zoveel mogelijk renners aan de finish te krijgen. Na de neutralisatie werd het al snel onrustig in het peloton maar alle renners konden zich goed van voren houden. Delano had rond de 25km een schuivertje maar kon de wedstrijd gelukkig weer hervatten ondanks een kapotte knie en enkel.

Door de regen van de dagen ervoor lagen er nog veel plassen naast en op de kasseistroken wat het zeer verraderlijk maakte in de bochten naar de stroken toe en opletten geblazen bij het zoeken naar wat comfort op de rand/naast de stroken.

In de eerste ronde reed er een kopgroep van 8 man weg, dit bleek de beslissende ontsnapping met daarin de uiteindelijke winnaar. Omdat ploegen Beat, Volker-wessels, Allinq, Metec allemaal een mannetje mee hadden werd het peloton door deze ploegen gecontroleerd. Na 125km werd er net voor en op de kasseistroken op de Timmermansweg en Smokkelweg flink doorgetrokken van voren en ging het op de kant met als resultaat dat het peloton in meerdere stukken brak en niet meer is samengesmolten.

De renners van JvA zaten verspreid in deze groepen en zijn zo ook over de meet gekomen met een keurige 14e plaats voor Stefan, Noël 68e, Serginho 81e, Ronald 92e. Brent en Delano na bijna volledige koers te hebben gereden uit koers gehaald bij ingaan van de 2 kleinere ronden. Al met al een goed optreden van de gehele ploeg. Voor sommigen is het even uitpuffen om vervolgens weer om te schakelen naar de voorbereiding van de Arno Wallaard Memorial die a.s zaterdag 15 April op het programma staat.

E/B – Casper van der Woude wint in Ossendrecht!

Zondag 2 april stonden we met een mooie groep JvA renners aan de start van de Ronde van Ossendrecht.

Het zonnetje kwam langzaam door in Brabant en en er stond en lekker stevig windje dat goed waaide over het volledige met klinkers bestraten parcours in Ossendrecht.

Het tempo lag in het peloton direct hoog waardoor het maar liefst 25km duurde voordat de kopgroep van 12 man met daarin Simon en ik wat ruimte kregen.

Onderweg kende Siep en Noël helaas wat pech en waren Gijs, Delano en Bram goed aan het koersen in het peloton.

Met nog zo’n 30km te gaan wist ik me los te maken uit de kopgroep met nog 2 andere renners echter raakte ik deze 2 renners kwijt en leek het er op dat ik alleen naar de finish toe moest. Ik wist 20km voor de kopgroep en het peloton uit te rijden maar de voorsprong op de kopgroep was maximaal 20 seconden en op het peloton 50 seconden. Dit mede door goed afstop werk van Simon in de kopgroep. Met nog zo’n 6km te gaan had het peloton de toenmalige kopgroep ingerekend en wisten ze mij ook in te rekenen.

Hier liet ik mij niet bij zitten want met het ingaan van de op één na laatste ronde wisten 2 renners zich los te maken van het peloton waar ik naar toe wist te springen en direct overnam waardoor ik nogmaals alleen kwam te zitten met 1 ronde van 2km te gaan. Dit wist ik vol te houden tot de finish!

E/B – Winst in de Zuiderzeeronde voor Casper van der Woude!

DRONTEN – Op zaterdag 8 april vond de Zuiderzeeronde in Dronten plaats. Een klassieker in de clubcompetitie. Met een ploeg van zes mannen startte Jan van Arkel. De afvaardiging van de renners bestond uit Casper, Simon, Niels Lennart, Gijs en ik (Jesper) met de begeleiding van Jeroen, Paul en Klaas is het team compleet.

De Zuiderzeeronde was mijn eerste klassieker ooit en best spannend. Gelukkig had ik een vrij ervaren team. Op de ploeg meeting op donderdag avond werden de details doorgenomen. De verkenning van Casper, de tijdsplanning en de koers tactiek.

De voorbereiding begonnen voor mij de avond van te voren met fiets schoonmaken, tas in pakken en op tijd naar bed. De start is om 13:45, dus ik had ruim de tijd om nerveus te worden. Na een file ontwijkende route naar Dronten toe, was ik ruim op tijd. Nummer opspelden en voor ik er erg in had hadden wij getekend en stonden wij opgesteld. Doel 1 was gehaald: vooraan starten. Na een korte neutralisatie ging het los, letterlijk want al gauw werd de koers weer geneutraliseerd door een grote valpartij.

Door deze neutralisatie konden mijn zenuwen toch mooi even kalmeren. Het doel om het op het eerste stuk op de kant te zetten was niet gehaald, te weinig wind en teveel neutralisatie. Het op de kant zetten lukte later toch nog goed, waar de andere jongens op de voorkant zaten zat ikzelf toch te veel aan de achterkant van het peloton. Gelijk een mooi leerpunt: naar voren rijden door een vol peloton. Op de gravelstrook werd de groep een lang lint met daarna gelijk zijwind over een asfalt weg.

De tweede keer dat wij over de gravelstrook strook reden, was er een grote valpartij. Na wat slalom werk was ik er door heen en zag ik een geel blauwe JvA aan de kant staan. In het korte moment dat ik hem zag meende ik dat het Casper was, later bleek het Simon te zijn. De groep was in drieën gebroken en daar was weer dat stuk tegenwind. Gelukkig reden daar een paar auto’s en reed het peloton rustig, alles kwam weer bij elkaar. De laatste ronde had ik pech met het niet aanpakken van mijn bidon, Niels had net bij de auto een bidon gehaald. Hij vond dat ik naar voren moest en “gewoon” zijn wiel moest houden. Dat lukte toch best goed.

Op naar de derde en laatste keer die gravelstrook waar de wind iets harder ging waaien werd het op het asfalt met zijwind wel op de kant gezet. De benen liepen vol en er ontstond een gaatje, het gaatje werd groter en daar was de jury auto… Zou ik dan na 150km koers alsnog moeten lossen… Nee dat gaat zomaar niet, de fiets doet het nog dus ik kan door. Tussen de auto’s afzien tegenwind lijkt toch wel op stayeren, en dat kan ik. Het peloton viel ietsjes stil en ik kon van achteruit toch weer bij het peloton aansluiten.

Als groep reden we de laatste kilometers in. Met nog een paar rotondes ging het tempo er nog eens extra op. Vlak voor het einde was Casper zijn geduld op, en reed hij vooruit alleen weg. Met een mooie demarrage wist hij de massasprint te ontlopen en mocht hij zijn eerste klassieker overwinning noteren!

Al vlot na de finish stonden wij als ploeg bij elkaar, iedereen was in het peloton en zonder kleerscheuren over de streep. Na een foto voor de ploegleidersauto was het tijd voor de huldiging. Voor mij was het een mooie dag, waarin veel geleerd is en weer een ervaring rijker met een schitterende overwinning van Casper voor de ploeg!

  Foto’s: Sportfoto.nl