Arno Wallaard memorial UCI 1.2 profkoers. De AWM neemt deel aan de Holland cup.
De Holland cup is een competitie van zes Nederlandse UCI wedstrijden. Hier wordt doorbrekend wielertalent ontdekt. De deelnemende wedstrijden zijn te vinden op: https://hollandcup.cc/
Onze renners en begeleiding tijdens de AWM:
Wat een wedstrijd! Prachtig. Wat hebben we genoten. Een koers zoals deze. Die vind je nergens. Alleen bij ons in de polder. Het levert schitterende beelden op! Als toeschouwer langs de kant voel je de nervositeit van het peloton wanneer ze langs razen. Bij het opdraaien van de Lekdijk bij Lexmond waar het direct in stukken uiteen geslagen wordt. Met 60km/h, windje schuin in de rug, ze hebben er zin in.
De koers is 188,6km lang. Waarvan 1 grote ronde van 88,6km. Daarna een ronde van 70km en nog 5 plaatselijke rondes van 6km.
Het startschot wordt gegeven door Piet Rooijakkers, een oud ploegmaat van Arno Wallaard ten tijde van zijn overstap naar Skil Shimano. Met Aco en Frieda Wallaard aan zijn zijde. Wat moet het een bijzondere dag zijn voor de familie Wallaard. Iedereen zijn gedachten gaan naar Arno. Of je hem nu gekend hebt of niet. De mooiste polderkoers, voorheen bekend als de omloop van de Alblasserwaard, draagt sinds 2007 zijn naam. De naam van Arno gaat van mond tot mond. Overal in de wielerwereld wordt zijn naam genoemd. Prachtig om op deze manier de herinneringen aan hem levend te houden.
De koers is vanaf 15:30 live te volgen op Eurosport. De live beelden zijn volledig terug te kijken op youtube; https://www.youtube.com/watch?v=2h-_hxfIBeI
KNAL. De start!
Na de start volgt een korte neutralisatie. Deze duurt normaal tot op de kanaaldijk, maar door wat kleine valpartijen en materiaalpech wordt de koers pas 2km voor Schoonrewoerd vrijgegeven. En direct gaat het spel op de wagen. Het peloton gaat op een lang lint en nog voordat we voorbij Schoonrewoerd de diefdijk op draaien zijn er al renners in de achtervolging. De mannen van JvA rijden nog goed van voren. Parcourskennis is een groot voordeel.
Richting de dijk bij Lexmond gaat het peloton op de smalle wegen in stukken. 1,2,3,4,5 groepen. Op de Lekdijk waar de snelheid naar de 60km/h gaat is het alle hens aan dek. Casper zit goed van voren in de tweede groep. Lennart, Delano en Kelvin zitten netjes in de derde groep. En zo gaat het continu door. Groepen smelten samen en worden weer uiteengeslagen door de harde wind.
Bij de eerste doorkomst na 88,6km is er een samensmelting van de eerste en tweede groep met daarin Casper. Op 20seconden daarachter zijn ook de derde en vierde groep samengesmolten met daarin de rest van onze mannen. Met uitzondering van Niels. Hij was betrokken bij een valpartij en heeft de koers op dat moment al verlaten.
De twee grote groepen smelten niet lang daarna samen, maar dat is van korte duur. Er ontstaan wederom waaiers met Casper in de eerste waaier van ongeveer 15 man, wat bijzonder knap is gezien de samenstelling van enkel prof renners.
In de tweede waaier vinden we Kelvin, Lennart en Delano terug. Dit is een grotere groep van zo’n 30 renners. Zo razen we naar de tweede doorkomst waarna nog 5 finalerondes wachten van 6km. De afstand tussen de twee groepen loopt verder op en bij de eerste doorkomst is er een verschil van 3 minuten met de tweede grote groep in koers. De derde en laatste groep in koers komt door op 4.50minuten en deze wordt uit koers gehaald. Hierin zitten Noël en Simon. Einde koers na 160km.
Met een kopgroep van 18 met daarin Casper gaan we dus de finale in. Op 23km van de aankomst rijdt de Deen Rasmus Bogh Wallin weg en hij pakt een voorsprong van maximaal 30sec. Heel knap weet hij stand te houden tot de meet!
Casper komt als 14e over de meet en is hiermee ook de beste clubrenner. Een bijzonder knappe prestatie in deze omstandigheden en met dit deelnemersveld.
In de tweede groep finishen Delano 32e, Lennart 34e en Kelvin 48e. Ook dit zijn uitzonderlijke prestaties in deze loodzware koers! Knap gereden.
In de top10 zien we uiteindelijk 7 verschillende nationaliteiten! Dat is nog eens een internationaal deelnemersveld. De gemiddelde snelheid van de winnaar is 44,5km/h.
We kunnen terugkijken op een schitterende koersdag. Onze dank gaat uit naar de organisatie van de Arno Wallaard Memorial. Met recht de mooiste polderkoers te noemen. De professionaliteit spat er vanaf.
Tot de volgende koers!
Volg onze mannen ook op Insta; janvanarckel_eb
Foto’s: Herberthuizer.com
Foto’s van Jan de Bruin: >> foto’s
Met een mooi gevulde kalender hopen we op een sportief en competitief wielerseizoen voor de zomercompetitie. Met de start hiervan in Lexmond op 22 april 14:00 hebben we dit jaar acht wedstrijden waar het natuurlijk gaat over de dagzege en het koersverloop tijdens de betreffende ronde, maar daarnaast houden wij voor renners uit onze regio ook weer een klassement bij tijdens het seizoen.
Onder aan dit artikel vind je de kalender en een paar kleine lettertjes, maar ik wil hier ook een klein stukje overnemen uit de presentatiegids 2023 van Jan van Arckel
Verdapperen of Ribbedebie zijn | De strategie voor de zomercompetitie?
Eén van de mooiste termen uit de wielerwoordenschat. Verdapperen is het tempo opvoeren in de koers, tijdens een demarrage, een sprint, of sleurend aan de kop. Terwijl het melkzuur misschien al uit je oren spuit. Verdapperen is niet alleen goede benen hebben, maar vooral ook een mentale kwestie.
Een mooie ingrediënt voor een interessante koers en aantrekkelijk voor het publiek. Geen garantie voor de winst uiteindelijk.
Ben je daarentegen ribbedebie, dan ben je goed vertrokken en dan is de ontsnapping definitief een feit. Heel bijzonder aan het woord ribbedebie is, dat het typisch volkstaal is, en in geen enkel woordenboek voorkomt.
Volgens de Leuvense hoogleraar J.L. Pauwels zou het een verbastering kunnen zijn van het Franse ‘à bride abatteu’. Wat letterlijk betekent ‘met losse teugel’. En wie met een losse teugel rijdt, die rijdt in galop en gaat er natuurlijk in volle vaart vandoor voor de winst.
Dit seizoen krijgen de renners in onze regio weer meermaals de kans om de verschillenden strategieën uit te proberen om te gaan voor een mooie klassering en een aangename koers. In de hoop er niet afgepierd te worden of in een chasse patate te rijden. De mooiste verhalen komen toch van die renner die ‘de tenen moet kuisen’ (Het betekent dat je het onderste uit de kan haalt, en tot het gaatje moet gaan) door er een ‘snok aan te geven’ of heel slinks als niemand oplet vertrekt op zogenaamde kousenvoeten. Dat noemen we dan: ‘er vanonder muizen’ .
Alles met als doel de ‘straatstenen er uit te rijden’ op de ‘grote molen’, ‘in de beugel’ de ‘koers hard maken’ zichzelf helemaal leeg rijden voor de zoete smaak van de eindklassering met als doel onderdeel te zijn van de ‘cérémonie protocolaire’ en bij voorkeur op het hoogste ‘trapje’.
Ik spreek de hoop uit voor een sportief seizoen waarin onhebbelijkheden zoals ‘lossen’, ‘vierkant door de bocht’, ‘plat rijden’ of erger valpartijen (‘hard afstappen’) jullie en ons bespaard blijven.
Kalender 2023
De start van het seizoen weer als vanouds in Lexmond waar gelukkig weer een startgelegenheid is voor de regiorecreanten met startklasse licentie. De zekerheden voor renners met een startlicentie zijn:
22 april Ronde van Lexmond
13 mei Omloop van de Biesbosch
29 mei Hardinxveld (2e pinksterdag)
24 juni Rond Om De Graaf (Molenaarsgraaf)
01 juli Ronde van Giessenburg
07 augustus Ronde van Noordeloos
25 augustus Tijdrit Jan van der Meijden Groot Ammers (vrijdagavond)
23 september Ronde van Groot Ammers
Deelname zonder transponder is mogelijk doch renner komt dan niet in uitslag. Huur transponder via KNWU jurywagen.
Klassement zomercompetitie
We hebben discussie gevoerd hoe onze regiowedstrijden meer kleur te geven. Jan van Arckel houdt in 2023 op onze website een regio klassement bij.
De voorwaarden voor het klassement zijn:
Aanvullend hebben we geprobeerd de wedstrijden in Hank en Giessen onderdeel te laten zijn van de zomercompetitie, maar voor dit seizoen is dat nog niet de situatie.
“de kleinere lettertjes” en relevante jaarlijkse besluiten KNWU
Regionale wedstrijden
Naast nationale wedstrijden kennen we clubwedstrijden als startlicentie- en fun klasse. Als Jan van Arckel gaan we uit van inschrijving via iDeal betaling met automatische goedkeuring renner. Bij Regionale wedstrijden is er geen beperking van openstelling van de wedstrijden. Ingeval van vroegtijdige afmelding tot 120 uur vóór de wedstrijd wordt inschrijfgeld teruggestort op rekening renner.
In startlicentie wedstrijden rijdt bijna 90% van renners met startlicentie die gelijke dekking biedt als nationale licentie en geldt voor 1 jaar Voordeel lekker goedkoop en goed voor trainingswedstrijden en regionale wedstrijden .
Iedereen die lid is van KNWU (direct of via club) kan een startlicentie aanvragen Deze renners kunnen ook (incidenteel) kiezen om via hun KNWU-account met (dag) startlicentie in te schrijven en betalen inclusief extra verzekeringspremie Leden van Jan van Arckel ontvangen korting (onder voorbehoud: o.b.v. terugstorting deel inschrijfgeld na deelname).
Bijschrijven is uitsluitend voor renners met startlicentie mogelijk
Fun-klasse wedstrijden
Uitsluitend renners uit onze regio zonder transponderregistratie mogen deelnemen. Renners met transponder registratie starten automatisch in startlicentie klasse. Er worden geen premies gereden en uitslag vindt visueel plaats.
Iedereen kan (eenmalig) een KNWU-account aanmaken om zich met (dag) startlicentie in te schrijven en is inclusief verplichte (dag)verzekering. check op https://www.knwu.nl/wegwielrennen/wedstrijdkalender of er startgelegenheid is voor de funklasse bij de betreffende wedstrijd.
Op 8 April 2023 is een deel van de Elite/beloften delegatie van GRC Jan van Arckel afgereisd naar Philippine (Zeeuws-Vlaanderen) voor de Omloop van de Braakman, een wedstrijd bestaande uit 1 ronde van 45.7km, 1 ronde van 47,7km, 2 ronden van 31.9km en 2 ronden van 10.2 km uit het programma van de Schwalbe Topcompetitie die zich kenmerkt door de vele kasseienstroken (23 in totaal) die het peloton voorgeschoteld krijgt.
Delano, Stefan, Noël, Serginho, Brent en Ronald waren de renners die Jan van Arckel gingen vertegenwoordigen in deze omloop met bijnaam “hel van het zuiden”. Rob en Robbie zaten in de volgwagen als ploegleider en mechanieker, Bram was mee voor de verzorging van de renners.
Met een graad of 13, een noordoosten winkracht 2 a 3 en geen kans op regen waren er ietwat verzachtende omstandigheden voor deze taaie omloop met deelnemers van hoog niveau.
Doel was om zoveel mogelijk van voren te zitten en uiteindelijk zoveel mogelijk renners aan de finish te krijgen. Na de neutralisatie werd het al snel onrustig in het peloton maar alle renners konden zich goed van voren houden. Delano had rond de 25km een schuivertje maar kon de wedstrijd gelukkig weer hervatten ondanks een kapotte knie en enkel.
Door de regen van de dagen ervoor lagen er nog veel plassen naast en op de kasseistroken wat het zeer verraderlijk maakte in de bochten naar de stroken toe en opletten geblazen bij het zoeken naar wat comfort op de rand/naast de stroken.
In de eerste ronde reed er een kopgroep van 8 man weg, dit bleek de beslissende ontsnapping met daarin de uiteindelijke winnaar. Omdat ploegen Beat, Volker-wessels, Allinq, Metec allemaal een mannetje mee hadden werd het peloton door deze ploegen gecontroleerd. Na 125km werd er net voor en op de kasseistroken op de Timmermansweg en Smokkelweg flink doorgetrokken van voren en ging het op de kant met als resultaat dat het peloton in meerdere stukken brak en niet meer is samengesmolten.
De renners van JvA zaten verspreid in deze groepen en zijn zo ook over de meet gekomen met een keurige 14e plaats voor Stefan, Noël 68e, Serginho 81e, Ronald 92e. Brent en Delano na bijna volledige koers te hebben gereden uit koers gehaald bij ingaan van de 2 kleinere ronden. Al met al een goed optreden van de gehele ploeg. Voor sommigen is het even uitpuffen om vervolgens weer om te schakelen naar de voorbereiding van de Arno Wallaard Memorial die a.s zaterdag 15 April op het programma staat.
2e paasmaandag. Tijd voor de AWM Toertocht!
Wat is er mooier dan de fiets te pakken en een toertocht te rijden door het mooiste poldergebied van Nederland? Niets dus. Nee, ik kan niets bedenken. Niets. Allez vooruit!
Deze week voelde af en toe als lente. En dan weet je het. De Arno Wallaard Memorial zit er aan te komen! En wat is een betere generale voor de mooiste polderkoers van de lage landen dan de toerversie te rijden. Over dezelfde wegen met af en toe een nog mooiere afzwaaier over een fietspad.
Met een grote groep afgevaardigden van de club stonden we paraat op paasmaandag voor de 120km versie van de toertocht. Het werd een prachtige rit.
Onze dank gaat uit naar de organisatie van de toertocht, fantastisch uitgezet en een mooie voorbereiding op de koers van zaterdag.
Tot dan!
Zondag 2 april stonden we met een mooie groep JvA renners aan de start van de Ronde van Ossendrecht.
Het zonnetje kwam langzaam door in Brabant en en er stond en lekker stevig windje dat goed waaide over het volledige met klinkers bestraten parcours in Ossendrecht.
Het tempo lag in het peloton direct hoog waardoor het maar liefst 25km duurde voordat de kopgroep van 12 man met daarin Simon en ik wat ruimte kregen.
Onderweg kende Siep en Noël helaas wat pech en waren Gijs, Delano en Bram goed aan het koersen in het peloton.
Met nog zo’n 30km te gaan wist ik me los te maken uit de kopgroep met nog 2 andere renners echter raakte ik deze 2 renners kwijt en leek het er op dat ik alleen naar de finish toe moest. Ik wist 20km voor de kopgroep en het peloton uit te rijden maar de voorsprong op de kopgroep was maximaal 20 seconden en op het peloton 50 seconden. Dit mede door goed afstop werk van Simon in de kopgroep. Met nog zo’n 6km te gaan had het peloton de toenmalige kopgroep ingerekend en wisten ze mij ook in te rekenen.
Hier liet ik mij niet bij zitten want met het ingaan van de op één na laatste ronde wisten 2 renners zich los te maken van het peloton waar ik naar toe wist te springen en direct overnam waardoor ik nogmaals alleen kwam te zitten met 1 ronde van 2km te gaan. Dit wist ik vol te houden tot de finish!
DRONTEN – Op zaterdag 8 april vond de Zuiderzeeronde in Dronten plaats. Een klassieker in de clubcompetitie. Met een ploeg van zes mannen startte Jan van Arkel. De afvaardiging van de renners bestond uit Casper, Simon, Niels Lennart, Gijs en ik (Jesper) met de begeleiding van Jeroen, Paul en Klaas is het team compleet.
De Zuiderzeeronde was mijn eerste klassieker ooit en best spannend. Gelukkig had ik een vrij ervaren team. Op de ploeg meeting op donderdag avond werden de details doorgenomen. De verkenning van Casper, de tijdsplanning en de koers tactiek.
De voorbereiding begonnen voor mij de avond van te voren met fiets schoonmaken, tas in pakken en op tijd naar bed. De start is om 13:45, dus ik had ruim de tijd om nerveus te worden. Na een file ontwijkende route naar Dronten toe, was ik ruim op tijd. Nummer opspelden en voor ik er erg in had hadden wij getekend en stonden wij opgesteld. Doel 1 was gehaald: vooraan starten. Na een korte neutralisatie ging het los, letterlijk want al gauw werd de koers weer geneutraliseerd door een grote valpartij.
Door deze neutralisatie konden mijn zenuwen toch mooi even kalmeren. Het doel om het op het eerste stuk op de kant te zetten was niet gehaald, te weinig wind en teveel neutralisatie. Het op de kant zetten lukte later toch nog goed, waar de andere jongens op de voorkant zaten zat ikzelf toch te veel aan de achterkant van het peloton. Gelijk een mooi leerpunt: naar voren rijden door een vol peloton. Op de gravelstrook werd de groep een lang lint met daarna gelijk zijwind over een asfalt weg.
De tweede keer dat wij over de gravelstrook strook reden, was er een grote valpartij. Na wat slalom werk was ik er door heen en zag ik een geel blauwe JvA aan de kant staan. In het korte moment dat ik hem zag meende ik dat het Casper was, later bleek het Simon te zijn. De groep was in drieën gebroken en daar was weer dat stuk tegenwind. Gelukkig reden daar een paar auto’s en reed het peloton rustig, alles kwam weer bij elkaar. De laatste ronde had ik pech met het niet aanpakken van mijn bidon, Niels had net bij de auto een bidon gehaald. Hij vond dat ik naar voren moest en “gewoon” zijn wiel moest houden. Dat lukte toch best goed.
Op naar de derde en laatste keer die gravelstrook waar de wind iets harder ging waaien werd het op het asfalt met zijwind wel op de kant gezet. De benen liepen vol en er ontstond een gaatje, het gaatje werd groter en daar was de jury auto… Zou ik dan na 150km koers alsnog moeten lossen… Nee dat gaat zomaar niet, de fiets doet het nog dus ik kan door. Tussen de auto’s afzien tegenwind lijkt toch wel op stayeren, en dat kan ik. Het peloton viel ietsjes stil en ik kon van achteruit toch weer bij het peloton aansluiten.
Als groep reden we de laatste kilometers in. Met nog een paar rotondes ging het tempo er nog eens extra op. Vlak voor het einde was Casper zijn geduld op, en reed hij vooruit alleen weg. Met een mooie demarrage wist hij de massasprint te ontlopen en mocht hij zijn eerste klassieker overwinning noteren!
Al vlot na de finish stonden wij als ploeg bij elkaar, iedereen was in het peloton en zonder kleerscheuren over de streep. Na een foto voor de ploegleidersauto was het tijd voor de huldiging. Voor mij was het een mooie dag, waarin veel geleerd is en weer een ervaring rijker met een schitterende overwinning van Casper voor de ploeg!
Foto’s: Sportfoto.nl
Op zaterdag 8 april stonden we aan de start van de Zuiderzeeronde; de openingswedstrijd van de Topcompetitie. Omdat er een open inschrijving was konden we maar liefst 12 rensters opstellen. We hadden daarmee de grootste ploeg van het peloton.
Bij de ploegenvoorstelling werden we door de speaker eerst niet herkend in onze nieuwe kleding. Daarop volgde een compliment over het vernieuwde design van het Jan van Arckel tenue.
Omdat er weinig wind stond, en het parcours vrij smal was, beloofde het een hectische wedstrijd te worden in Dronten. En dat werd het ook. Door twee grote valpartijen in de eerste 2 kilometer van de wedstrijd was het peloton al heel snel in twee stukken verdeeld. Estelle, Mariska en Paulien zaten mee in het eerste deel van het peloton.
Sarah en Anouk waren zelf betrokken bij de valpartijen in de beginfase. Gelukkig konden zij, net als de andere zeven JvA rensters, aansluiting maken bij peloton 2.
In peloton 1 reden Paulien en Estelle goed mee in de groep. Mariska zat na 30km achter wederom een grote valpartij. Zodoende kwam Mariska uiteindelijk ook in peloton 2 terecht.
Estelle en Paulien konden zich wel tot de finish staande houden in het eerste peloton. De eindsprint begon Paulien strijdvaardig voorin. Ze had zich alleen verkeken op de lange sprint en de tegenwind. Zo zakte zij terug naar plaats 22. Estelle zat tactischer gepositioneerd en kwam binnen op een mooie 16e plek.
Peloton 2 heeft 110km lang het eerste peloton voor zich zien rijden. Er was een goede samenwerking in de groep, waarin vooral Yonna en Inez veel krachten stopten. Helaas kon desondanks de aansluiting met peloton 1 niet worden gemaakt. In peloton 2 zou daarom gesprint gaan worden om plek 36.
Ook peloton 2 werd niet gespaard voor nieuwe valpartijen. Door de chaos moesten Hanneke en Tessa de groep laten gaan. Zij konden door de krappe tijdslimiet de wedstrijd dan ook niet uitrijden.
In de eindsprint van peloton 2 kwam Anouk als vijfde over de streep. Zo pakte zij plek 40. Daarachter finishten Hannah en Eva op plek 45 en 47.
Na afloop overheerste bij de meeste renners een gevoel van frustratie, omdat zij in de eerste 2 kilometer hun kansen op een mooie uitslag al aan zich voorbij zagen gaan. Geluk was deze dag niet aan de zijde van deze rensters. Desondanks was iedereen tevreden over de samenwerking als ploeg. Dat tweede gevoel nemen wij mee naar de komende wedstrijden.
Charlotte Kool, voormalig renster bij Jan van Arckel en nog steeds lid, had haar zinnen gezet op de Scheldeprijs. Ze kwam heel dicht bij in de eindsprint maar moest het nipt afleggen tegen Lorena Wiebes die in haar Europese kampioenentrui naar haar vierde zege van dit seizoen sprintte. Derde werd de Italiaanse Chiara Consonni.
Jammer voor Charlotte dat ze net te kort kwam, maar ze heeft maar weer eens laten zien dat ze op topniveau mee kan doen.
Bij de mannen kwam Fabio Jakobsen gefrustreerd over finish met een aflopende ketting. Een podiumplaats zat er voor hem deze keer niet in. Jammer, want deze koers is hem op het lijf geschreven.
Ook de MTBcupZH staat dit jaar weer op de klender.
De eerste wedsterijd is 15 april.
Zie voor de volledige kalender MTBcupZH.