E/B – Winst in de Zuiderzeeronde voor Casper van der Woude!

E/B – Winst in de Zuiderzeeronde voor Casper van der Woude!

DRONTEN – Op zaterdag 8 april vond de Zuiderzeeronde in Dronten plaats. Een klassieker in de clubcompetitie. Met een ploeg van zes mannen startte Jan van Arkel. De afvaardiging van de renners bestond uit Casper, Simon, Niels Lennart, Gijs en ik (Jesper) met de begeleiding van Jeroen, Paul en Klaas is het team compleet.

De Zuiderzeeronde was mijn eerste klassieker ooit en best spannend. Gelukkig had ik een vrij ervaren team. Op de ploeg meeting op donderdag avond werden de details doorgenomen. De verkenning van Casper, de tijdsplanning en de koers tactiek.

De voorbereiding begonnen voor mij de avond van te voren met fiets schoonmaken, tas in pakken en op tijd naar bed. De start is om 13:45, dus ik had ruim de tijd om nerveus te worden. Na een file ontwijkende route naar Dronten toe, was ik ruim op tijd. Nummer opspelden en voor ik er erg in had hadden wij getekend en stonden wij opgesteld. Doel 1 was gehaald: vooraan starten. Na een korte neutralisatie ging het los, letterlijk want al gauw werd de koers weer geneutraliseerd door een grote valpartij.

Door deze neutralisatie konden mijn zenuwen toch mooi even kalmeren. Het doel om het op het eerste stuk op de kant te zetten was niet gehaald, te weinig wind en teveel neutralisatie. Het op de kant zetten lukte later toch nog goed, waar de andere jongens op de voorkant zaten zat ikzelf toch te veel aan de achterkant van het peloton. Gelijk een mooi leerpunt: naar voren rijden door een vol peloton. Op de gravelstrook werd de groep een lang lint met daarna gelijk zijwind over een asfalt weg.

De tweede keer dat wij over de gravelstrook strook reden, was er een grote valpartij. Na wat slalom werk was ik er door heen en zag ik een geel blauwe JvA aan de kant staan. In het korte moment dat ik hem zag meende ik dat het Casper was, later bleek het Simon te zijn. De groep was in drieën gebroken en daar was weer dat stuk tegenwind. Gelukkig reden daar een paar auto’s en reed het peloton rustig, alles kwam weer bij elkaar. De laatste ronde had ik pech met het niet aanpakken van mijn bidon, Niels had net bij de auto een bidon gehaald. Hij vond dat ik naar voren moest en “gewoon” zijn wiel moest houden. Dat lukte toch best goed.

Op naar de derde en laatste keer die gravelstrook waar de wind iets harder ging waaien werd het op het asfalt met zijwind wel op de kant gezet. De benen liepen vol en er ontstond een gaatje, het gaatje werd groter en daar was de jury auto… Zou ik dan na 150km koers alsnog moeten lossen… Nee dat gaat zomaar niet, de fiets doet het nog dus ik kan door. Tussen de auto’s afzien tegenwind lijkt toch wel op stayeren, en dat kan ik. Het peloton viel ietsjes stil en ik kon van achteruit toch weer bij het peloton aansluiten.

Als groep reden we de laatste kilometers in. Met nog een paar rotondes ging het tempo er nog eens extra op. Vlak voor het einde was Casper zijn geduld op, en reed hij vooruit alleen weg. Met een mooie demarrage wist hij de massasprint te ontlopen en mocht hij zijn eerste klassieker overwinning noteren!

Al vlot na de finish stonden wij als ploeg bij elkaar, iedereen was in het peloton en zonder kleerscheuren over de streep. Na een foto voor de ploegleidersauto was het tijd voor de huldiging. Voor mij was het een mooie dag, waarin veel geleerd is en weer een ervaring rijker met een schitterende overwinning van Casper voor de ploeg!

 

  Foto’s: Sportfoto.nl

 

 

Geen evenementen gevonden!
Meer laden