In het kader van de topcompetitie werd op 7 Mei de Nummer 1 Limburg Trofee verreden. In het verleden heette deze koers de Ton Dolmans Trofee, maar sinds dit jaar omgedoopt naar de Nummer 1 Limburg Trofee. Deze naamsverandering moet, volgens de organisatie, gaan leiden tot een een grotere naamsbekendheid en een duidelijkere positionering richting sponsoren, betrokkenen, overheden, sporters en toeschouwers.
Het was een wedstrijd over 194km, verdeeld over 7 rondes. En een wedstrijd in Limburg betekent ook vrijwel automatisch dat er voor Nederlandse begrippen veel hoogtemeters op het menu staan en zo ook in deze wedstrijd. Per ronde moesten de renners afrekenen met de Slingerberg, het Moorveld, de Dennenberg en de Snijdersberg.
Na een korte neutralisatie werd er vanuit stilstand gestart. In de allereerste ronde werd de lont al in het kruitvat gestoken. Vanwege het zeer hoge tempo moest Casper ondervinden dat er in deze eerste ronde dus ook geen ruimte was voor mechanische pech. Halverwege de Dennenberg viel zijn ketting naast het binnenblad en Casper werd gedwongen om af te stappen. Dit werd gezien door Delano en deze twijfelde geen enkel moment om ook te stoppen. Na Casper geholpen te hebben en hem op gang te hebben geduwd betekende dit jammer genoeg wel het einde van Delano’s eigen wedstrijd. Na een korte en krachtige achtervolging wist Casper weer terug te komen, maar toen bleken de vogels al gevlogen.
Op de Snijdersberg wist Jens zichzelf samen met nog 6 andere los te maken van de grote groep en zij reden in een streep naar 15 eerder ontsnapte renners toe. Dit bleek al snel de definitieve slag te zijn. Ronde voor ronde werd deze groep verder uitgedund totdat er bij het ingaan van de laatste ronde nog maar 11 man van voren over bleven. Jens bleek het koersen in Limburg nog niet verleerd te zijn, kon tot diep in de finale wedijveren met de sterkste renners en wist beslag te leggen op een zeer knappe 7e plaats in de einduitslag.
Enkele minuten daarachter waren het Peter, Casper en Kelvin die zich probeerde te mengen. Ondanks diverse pogingen slaagden zij er jammer genoeg niet in om in een achtervolgende groep terecht te komen. Ondertussen probeerde Gijs zo lang mogelijk aan te klampen om zodoende meer ervaring op te doen in een koers als deze. In de laatste ronde hoorde Kelvin het publiek vanaf de kant roepen dat een top 30 notering echter nog altijd mogelijk was en dus waren er ook nog altijd punten te verdienen voor het algemene klassement van de Topcompetitie. Het was Casper die op de laatste keer Snijdersberg aanviel, maar helaas niet wist weg te komen. Vlak na de afdaling was het echter Peter die met een late uitval wel wist weg te rijden bij het peloton en zo naar een verdienstelijke 27e plek koerste. Daarachter wisten Kelvin en Casper nog 38e en 47e te worden.
Foto’s: Sportfoto.nl
30 april was het tijd voor de eerste editie van de Fokker slag om Woensdrecht.
Een wedstrijd over 166 kilometer, bestaande uit 7 omlopen van 23km, met een kasseistrook van 1800 meter en een kasseien klim van zo’n 200 meter.
Koersdirecteur is oud profrenner Moreno Hofland en samen met Brabantse Wal Wielerevents hebben ze deze prachtige nieuwe klassieker op de kalender weten te zetten. En dan ook nog eens in de topcompetitie. https://www.slagomwoensdrecht.nl/
Hoofdsponsor Fokker heeft een unieke startlocatie beschikbaar gesteld. De vliegbasis van Woensdrecht.
Het startschot viel om 14:00uur.
De start was een beetje rommelig, maar na een neutralisatie van ongeveer 6 kilometer werd de koers vrij gegeven. We mochten gaan beginnen.
Het was een lastige koers met veel draaien en keren, maar dat was geen probleem voor de mannen van Jan van Arkel die zich goed voorin konden mengen met de andere renners. Helaas was Bram in de eerste ronde betrokken bij een grote valpartij, maar kon nog terugkeren naar peloton. Daar moest hij toch de strijd staken door een heftige bloeding op zijn rug, en naar later bleek een scheurtje in zijn elleboog.
Er waren verschillende uitlooppogingen waaronder een keer Jens met Lars Boven (Jumbo Visma), uiteindelijk werd Jens als laatste teruggepakt. Ook een mooie kopgroep met daarin o.a. Casper mocht niet wegblijven.
Met nog ongeveer 10 km zat alles weer bij elkaar en werd het uiteindelijk een massasprint waar Casper van der Woude een mooie top tien plaats behaalde (9e). De rest van de JvA renners finishten in of net na het peloton.
Casper 9e, Peter 42e, Jens 67e, Siep 74e, Delano 81e
Op naar de volgende koers!
Zaterdag 22 april werd de wielerronde van Lexmond verreden. Een thuiswedstrijd, en daarmee rood omcirkeld in de agenda van de renners.
Er is een volledig voorprogramma aan vooraf gegaan. Van een Wielercafe met Erik Breukink als gast een week voordien, een fietstocht voor jong en oud, een dikke bandenrace op vrijdag avond tot op de dag zelf een wedstrijd voor renners met een startlicentie, sportklasse en hummeltjesrace. De organisatie pakt uit. Wat een schitterend programma.
En alles in opbouw naar het spektakelstuk. De wedstrijd voor de elite en belofte renners. We stonden met een heel peloton geelhemden aan de start. 16 om precies te zijn! Dan ligt de druk om koers te maken, te controleren en het uiteindelijk af te maken volledig op onze schouders
Bon!
Het koersverloop.
Aan de start dus bijna alle elite en belofte renners, voor een koers van 80km. Mede omdat dit weekend geen klassieker op het programma stond.
Voor het eerst voegde ook Peter Moore zich bij het team. Peter is een Amerikaanse renner die dit seizoen voor ons rijdt om ervaring op te doen in Nederlandse en Belgische koersen. Welkom bij JvA! Peter maakte ook een goede indruk en was veelvuldig aan de voorkant van het peloton te zien.
Een ontsnapping was onder de omstandigheden niet te doen. Het was oppassen door het miezerige weer en wind stond er niet veel.
Ondanks dat probeerde al onze renners wel 1 of meer pogingen, maar een enkele bleef maar korte tijd een aantal seconden voor.
Interessant om te zien waren de sprints om de premies en de leidersprijs. Casper en Jens waren lang om deze leidersprijs in gevecht, maar uiteindelijk trok Casper aan het langste eind. Een premie voor 3x achter elkaar als eerste over de finish te komen ging ook naar Casper.
Dit omdat Casper en Delano een aantal ronden een kopgroep van ongeveer 5 man wisten te creëren, op die manier kon Casper mooi 3x als eerste de streep passeren.
En dan gaan we de finale in! Met de zo bekende trompet van Rein van den Broek, die Tarantuella door de speakers blaast. Dan wordt iedereen nerveus.
Noël probeert het met een vlammende demarrage net na start finish, maar hij kon niet wegblijven. Pech was er voor Niels en Lennart, die beiden sterk waren maar onfortuinlijk lek reden. Uiteindelijk kon het niet uitblijven dat het een massasprint werd. Casper maakte er een lange sprint van en bleef op de macht het peloton voor. Delano sprintte met een 7e plek ook naar een top 10 notering.
De volledige uitslag:
1. Casper
7. Delano
12. Kelvin
15. Siep
21. Simon
22. Ruben
25. Noël
27. Serginho
31. Peter
36. Bram
38. Jesper
42. Gijs
43. Jens
56. Lennart
Dnf Niels
Dnf Bart
Arno Wallaard memorial UCI 1.2 profkoers. De AWM neemt deel aan de Holland cup.
De Holland cup is een competitie van zes Nederlandse UCI wedstrijden. Hier wordt doorbrekend wielertalent ontdekt. De deelnemende wedstrijden zijn te vinden op: https://hollandcup.cc/
Onze renners en begeleiding tijdens de AWM:
Wat een wedstrijd! Prachtig. Wat hebben we genoten. Een koers zoals deze. Die vind je nergens. Alleen bij ons in de polder. Het levert schitterende beelden op! Als toeschouwer langs de kant voel je de nervositeit van het peloton wanneer ze langs razen. Bij het opdraaien van de Lekdijk bij Lexmond waar het direct in stukken uiteen geslagen wordt. Met 60km/h, windje schuin in de rug, ze hebben er zin in.
De koers is 188,6km lang. Waarvan 1 grote ronde van 88,6km. Daarna een ronde van 70km en nog 5 plaatselijke rondes van 6km.
Het startschot wordt gegeven door Piet Rooijakkers, een oud ploegmaat van Arno Wallaard ten tijde van zijn overstap naar Skil Shimano. Met Aco en Frieda Wallaard aan zijn zijde. Wat moet het een bijzondere dag zijn voor de familie Wallaard. Iedereen zijn gedachten gaan naar Arno. Of je hem nu gekend hebt of niet. De mooiste polderkoers, voorheen bekend als de omloop van de Alblasserwaard, draagt sinds 2007 zijn naam. De naam van Arno gaat van mond tot mond. Overal in de wielerwereld wordt zijn naam genoemd. Prachtig om op deze manier de herinneringen aan hem levend te houden.
De koers is vanaf 15:30 live te volgen op Eurosport. De live beelden zijn volledig terug te kijken op youtube; https://www.youtube.com/watch?v=2h-_hxfIBeI
KNAL. De start!
Na de start volgt een korte neutralisatie. Deze duurt normaal tot op de kanaaldijk, maar door wat kleine valpartijen en materiaalpech wordt de koers pas 2km voor Schoonrewoerd vrijgegeven. En direct gaat het spel op de wagen. Het peloton gaat op een lang lint en nog voordat we voorbij Schoonrewoerd de diefdijk op draaien zijn er al renners in de achtervolging. De mannen van JvA rijden nog goed van voren. Parcourskennis is een groot voordeel.
Richting de dijk bij Lexmond gaat het peloton op de smalle wegen in stukken. 1,2,3,4,5 groepen. Op de Lekdijk waar de snelheid naar de 60km/h gaat is het alle hens aan dek. Casper zit goed van voren in de tweede groep. Lennart, Delano en Kelvin zitten netjes in de derde groep. En zo gaat het continu door. Groepen smelten samen en worden weer uiteengeslagen door de harde wind.
Bij de eerste doorkomst na 88,6km is er een samensmelting van de eerste en tweede groep met daarin Casper. Op 20seconden daarachter zijn ook de derde en vierde groep samengesmolten met daarin de rest van onze mannen. Met uitzondering van Niels. Hij was betrokken bij een valpartij en heeft de koers op dat moment al verlaten.
De twee grote groepen smelten niet lang daarna samen, maar dat is van korte duur. Er ontstaan wederom waaiers met Casper in de eerste waaier van ongeveer 15 man, wat bijzonder knap is gezien de samenstelling van enkel prof renners.
In de tweede waaier vinden we Kelvin, Lennart en Delano terug. Dit is een grotere groep van zo’n 30 renners. Zo razen we naar de tweede doorkomst waarna nog 5 finalerondes wachten van 6km. De afstand tussen de twee groepen loopt verder op en bij de eerste doorkomst is er een verschil van 3 minuten met de tweede grote groep in koers. De derde en laatste groep in koers komt door op 4.50minuten en deze wordt uit koers gehaald. Hierin zitten Noël en Simon. Einde koers na 160km.
Met een kopgroep van 18 met daarin Casper gaan we dus de finale in. Op 23km van de aankomst rijdt de Deen Rasmus Bogh Wallin weg en hij pakt een voorsprong van maximaal 30sec. Heel knap weet hij stand te houden tot de meet!
Casper komt als 14e over de meet en is hiermee ook de beste clubrenner. Een bijzonder knappe prestatie in deze omstandigheden en met dit deelnemersveld.
In de tweede groep finishen Delano 32e, Lennart 34e en Kelvin 48e. Ook dit zijn uitzonderlijke prestaties in deze loodzware koers! Knap gereden.
In de top10 zien we uiteindelijk 7 verschillende nationaliteiten! Dat is nog eens een internationaal deelnemersveld. De gemiddelde snelheid van de winnaar is 44,5km/h.
We kunnen terugkijken op een schitterende koersdag. Onze dank gaat uit naar de organisatie van de Arno Wallaard Memorial. Met recht de mooiste polderkoers te noemen. De professionaliteit spat er vanaf.
Tot de volgende koers!
Volg onze mannen ook op Insta; janvanarckel_eb
Foto’s: Herberthuizer.com
Foto’s van Jan de Bruin: >> foto’s
Op 8 April 2023 is een deel van de Elite/beloften delegatie van GRC Jan van Arckel afgereisd naar Philippine (Zeeuws-Vlaanderen) voor de Omloop van de Braakman, een wedstrijd bestaande uit 1 ronde van 45.7km, 1 ronde van 47,7km, 2 ronden van 31.9km en 2 ronden van 10.2 km uit het programma van de Schwalbe Topcompetitie die zich kenmerkt door de vele kasseienstroken (23 in totaal) die het peloton voorgeschoteld krijgt.
Delano, Stefan, Noël, Serginho, Brent en Ronald waren de renners die Jan van Arckel gingen vertegenwoordigen in deze omloop met bijnaam “hel van het zuiden”. Rob en Robbie zaten in de volgwagen als ploegleider en mechanieker, Bram was mee voor de verzorging van de renners.
Met een graad of 13, een noordoosten winkracht 2 a 3 en geen kans op regen waren er ietwat verzachtende omstandigheden voor deze taaie omloop met deelnemers van hoog niveau.
Doel was om zoveel mogelijk van voren te zitten en uiteindelijk zoveel mogelijk renners aan de finish te krijgen. Na de neutralisatie werd het al snel onrustig in het peloton maar alle renners konden zich goed van voren houden. Delano had rond de 25km een schuivertje maar kon de wedstrijd gelukkig weer hervatten ondanks een kapotte knie en enkel.
Door de regen van de dagen ervoor lagen er nog veel plassen naast en op de kasseistroken wat het zeer verraderlijk maakte in de bochten naar de stroken toe en opletten geblazen bij het zoeken naar wat comfort op de rand/naast de stroken.
In de eerste ronde reed er een kopgroep van 8 man weg, dit bleek de beslissende ontsnapping met daarin de uiteindelijke winnaar. Omdat ploegen Beat, Volker-wessels, Allinq, Metec allemaal een mannetje mee hadden werd het peloton door deze ploegen gecontroleerd. Na 125km werd er net voor en op de kasseistroken op de Timmermansweg en Smokkelweg flink doorgetrokken van voren en ging het op de kant met als resultaat dat het peloton in meerdere stukken brak en niet meer is samengesmolten.
De renners van JvA zaten verspreid in deze groepen en zijn zo ook over de meet gekomen met een keurige 14e plaats voor Stefan, Noël 68e, Serginho 81e, Ronald 92e. Brent en Delano na bijna volledige koers te hebben gereden uit koers gehaald bij ingaan van de 2 kleinere ronden. Al met al een goed optreden van de gehele ploeg. Voor sommigen is het even uitpuffen om vervolgens weer om te schakelen naar de voorbereiding van de Arno Wallaard Memorial die a.s zaterdag 15 April op het programma staat.
2e paasmaandag. Tijd voor de AWM Toertocht!
Wat is er mooier dan de fiets te pakken en een toertocht te rijden door het mooiste poldergebied van Nederland? Niets dus. Nee, ik kan niets bedenken. Niets. Allez vooruit!
Deze week voelde af en toe als lente. En dan weet je het. De Arno Wallaard Memorial zit er aan te komen! En wat is een betere generale voor de mooiste polderkoers van de lage landen dan de toerversie te rijden. Over dezelfde wegen met af en toe een nog mooiere afzwaaier over een fietspad.
Met een grote groep afgevaardigden van de club stonden we paraat op paasmaandag voor de 120km versie van de toertocht. Het werd een prachtige rit.
Onze dank gaat uit naar de organisatie van de toertocht, fantastisch uitgezet en een mooie voorbereiding op de koers van zaterdag.
Tot dan!
Zondag 2 april stonden we met een mooie groep JvA renners aan de start van de Ronde van Ossendrecht.
Het zonnetje kwam langzaam door in Brabant en en er stond en lekker stevig windje dat goed waaide over het volledige met klinkers bestraten parcours in Ossendrecht.
Het tempo lag in het peloton direct hoog waardoor het maar liefst 25km duurde voordat de kopgroep van 12 man met daarin Simon en ik wat ruimte kregen.
Onderweg kende Siep en Noël helaas wat pech en waren Gijs, Delano en Bram goed aan het koersen in het peloton.
Met nog zo’n 30km te gaan wist ik me los te maken uit de kopgroep met nog 2 andere renners echter raakte ik deze 2 renners kwijt en leek het er op dat ik alleen naar de finish toe moest. Ik wist 20km voor de kopgroep en het peloton uit te rijden maar de voorsprong op de kopgroep was maximaal 20 seconden en op het peloton 50 seconden. Dit mede door goed afstop werk van Simon in de kopgroep. Met nog zo’n 6km te gaan had het peloton de toenmalige kopgroep ingerekend en wisten ze mij ook in te rekenen.
Hier liet ik mij niet bij zitten want met het ingaan van de op één na laatste ronde wisten 2 renners zich los te maken van het peloton waar ik naar toe wist te springen en direct overnam waardoor ik nogmaals alleen kwam te zitten met 1 ronde van 2km te gaan. Dit wist ik vol te houden tot de finish!
DRONTEN – Op zaterdag 8 april vond de Zuiderzeeronde in Dronten plaats. Een klassieker in de clubcompetitie. Met een ploeg van zes mannen startte Jan van Arkel. De afvaardiging van de renners bestond uit Casper, Simon, Niels Lennart, Gijs en ik (Jesper) met de begeleiding van Jeroen, Paul en Klaas is het team compleet.
De Zuiderzeeronde was mijn eerste klassieker ooit en best spannend. Gelukkig had ik een vrij ervaren team. Op de ploeg meeting op donderdag avond werden de details doorgenomen. De verkenning van Casper, de tijdsplanning en de koers tactiek.
De voorbereiding begonnen voor mij de avond van te voren met fiets schoonmaken, tas in pakken en op tijd naar bed. De start is om 13:45, dus ik had ruim de tijd om nerveus te worden. Na een file ontwijkende route naar Dronten toe, was ik ruim op tijd. Nummer opspelden en voor ik er erg in had hadden wij getekend en stonden wij opgesteld. Doel 1 was gehaald: vooraan starten. Na een korte neutralisatie ging het los, letterlijk want al gauw werd de koers weer geneutraliseerd door een grote valpartij.
Door deze neutralisatie konden mijn zenuwen toch mooi even kalmeren. Het doel om het op het eerste stuk op de kant te zetten was niet gehaald, te weinig wind en teveel neutralisatie. Het op de kant zetten lukte later toch nog goed, waar de andere jongens op de voorkant zaten zat ikzelf toch te veel aan de achterkant van het peloton. Gelijk een mooi leerpunt: naar voren rijden door een vol peloton. Op de gravelstrook werd de groep een lang lint met daarna gelijk zijwind over een asfalt weg.
De tweede keer dat wij over de gravelstrook strook reden, was er een grote valpartij. Na wat slalom werk was ik er door heen en zag ik een geel blauwe JvA aan de kant staan. In het korte moment dat ik hem zag meende ik dat het Casper was, later bleek het Simon te zijn. De groep was in drieën gebroken en daar was weer dat stuk tegenwind. Gelukkig reden daar een paar auto’s en reed het peloton rustig, alles kwam weer bij elkaar. De laatste ronde had ik pech met het niet aanpakken van mijn bidon, Niels had net bij de auto een bidon gehaald. Hij vond dat ik naar voren moest en “gewoon” zijn wiel moest houden. Dat lukte toch best goed.
Op naar de derde en laatste keer die gravelstrook waar de wind iets harder ging waaien werd het op het asfalt met zijwind wel op de kant gezet. De benen liepen vol en er ontstond een gaatje, het gaatje werd groter en daar was de jury auto… Zou ik dan na 150km koers alsnog moeten lossen… Nee dat gaat zomaar niet, de fiets doet het nog dus ik kan door. Tussen de auto’s afzien tegenwind lijkt toch wel op stayeren, en dat kan ik. Het peloton viel ietsjes stil en ik kon van achteruit toch weer bij het peloton aansluiten.
Als groep reden we de laatste kilometers in. Met nog een paar rotondes ging het tempo er nog eens extra op. Vlak voor het einde was Casper zijn geduld op, en reed hij vooruit alleen weg. Met een mooie demarrage wist hij de massasprint te ontlopen en mocht hij zijn eerste klassieker overwinning noteren!
Al vlot na de finish stonden wij als ploeg bij elkaar, iedereen was in het peloton en zonder kleerscheuren over de streep. Na een foto voor de ploegleidersauto was het tijd voor de huldiging. Voor mij was het een mooie dag, waarin veel geleerd is en weer een ervaring rijker met een schitterende overwinning van Casper voor de ploeg!
Foto’s: Sportfoto.nl